ஓவியங்களுக்குள்ளிருந்து உயிர்த்தெழுகிறார்கள்


புகழேந்தியின் ஓவியங்கள் கோடுகளுக்குள் அடங்காதவை. நாற்புறமும் கோடுகள் போட்டு அதற்குள்,  அந்தக் கோட்டுச் சட்டகத்துக்குள் அடங்கமறுக்கின்றன. பெரும்பான்மையான ஓவியங்கள், கோடுகள் தாண்டியே சஞ்சரிப்பவை.

கோட்டுக்குள் அடங்காதவைகளை, இரு வகையாகப் பொருள் தேர்ந்து கொள்ளலாம். பழைய மரபுகளிலிருந்து திமிறி, மீறி வெளிவருகிறேன் என்பது ஒன்று; கோட்டுக்கு வெளியே மனிதர்  தொடஇயலா பெரியவெளி இருக்கிறது. இந்த பிரபஞ்ச வெளியில் சுதந்திரமாக உலாவாருங்கள் எனக் கூவுகிற அழைப்பு மற்றொன்று. கோட்டுக்குள் மறிக்கப்படாத, கட்டுப்படுத்தப்படாத இந்த ஓவியங்களை - இவ்வாறான அழைப்புக்களாக காண்கிறேன். “உயிர் உறைந்த ஓவியங்கள்” காட்சியில் வைக்கப்பட்ட ஓவியங்கள் தலைப்பை பொய்யாக்கவில்லை. ஒவ்வொரு சித்தரிப்பிலும் உயிர் உறைந்து நிற்கிறது.

ஓவியங்கள் தமக்குள் இன அழிப்புத் துயரத்தின் தொடர்பில் கை கோர்த்து நீளுகின்றன. ஒன்று மற்றொன்றைக் காட்டி, நான் பேசிவிட்டேன், அடுத்துள்ளது பேசும் என்கிறது. அஞ்சல் தொடரோட்டம் போல (Relay Race) ஒன்டிலிருந்து, மற்றொன்று, அதிலிருந்து அடுத்தது என கொடுக்குப் பிடித்தபடி வருகின்றன.

ஒரு கவிதை போலவே ஓவியத்துக்கும் பல அறிதல் திசைகள் உண்டு. ஓவியன் உணர்ந்த திசையைவிட, பார்வையாளன் தனக்குள் கிரகித்துச் சென்றடையும் பல்திசைகள் உண்டு. காற்று மரக்கிளைகளினூடாகச் சென்று சிலுப்புவதை ஓவியர்கள் பல வகைகளில், பல வடிவங்களில் வெளிப்படுத்துவார்கள். காற்றசைவின் ஊடாக மரம் சிலும்புவதை பார்வையாளன் உணரக்  கூடுமாயின், அந்த வெற்றி பார்வையாளன் கலைஞன் - என்ற இருமுனைகளிலும் தங்கியுள்ளது.

பார்வையாளனிடம் பலதிசைச் சிந்தனைகளை நடுகிற ஓவியங்கள் பல. மரணம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு வழியில் வரும். ஈழத் தமிழருக்கு ஒரேயொரு வழியில்; வந்தது. வானில் பறக்கும் அலுமினியப் பறவைகள் - நிலத்தில் பறக்கிற பல்குழல் எறிகணைப் பீரங்கிகள் - சிப்பாயின்  கையிலிருந்து வெடிக்கிற துப்பாக்கிகள்-என கருமருந்துக் குண்டுகளில் அவர்களுக்கு மரணம் வந்தது. மார்பளவுக்கு மேலே மல்லாந்து பார்த்த தலை; பக்கத்தில் தனியாய் ஒரு கை; அது அதன் கையல்ல வேறொரு கை. வேறு பக்கமாய் திரும்பிக்கிடக்கும் அந்தக் கை இன்னொரு உடலின் கை எனத் தெரிகிறது. தலைமாட்டில் தனியாய் ஒரு கால். ஒரு தலை, ஒரு கை, ஒருகால் - முள்ளிவாய்க்காலில் ஒரேயொரு பொழுதில் விழுந்த 25 ஆயிரம் பிணக் குவியலைக் காட்டிவிடுகிறது. இந்த தலை, கை, ஒரு கால் மட்டுமே ஓவியத்தில் தெரிவது அதற்குப் பின் தெரியாமல் மறைந்துள் துயரக் காட்சிகள் பல. அவைகளைத் தொட பெரிய சிந்தனை, தலைநிறைய அறிவு, மலை உயரக் கற்பனை வேண்டிய தில்லை. சிறிதாய் ஒரு மனிதஇதயமும், கொஞ்சமாய் சிந்தனையும் இருந்தால் போதுமானவை.

தொடைகளோடுள்ள இரு கால்கள்; அவைகளுக்கு முன்னால் கதறியழும் விரிந்த இரு கரங்கள். கொத்துக் கொத்தாய் மரித்த உடல்களை, இரண்டு குறியீடுகளால் காட்சிப் படுத்திவிடுகிறார். மறைந்து ஒளிந்துள்ள இந்தக் காட்சிகளைக் காண சின்ன இதயமும், கொஞ்சம் சிந்தனையும் போதும். அதே போல் மார்புக்கு மேல் மல்லாந்த பார்வையுடன் ஒரு உடல்; அதன் மல்லாந்த பார்வைக்கு முன் ஒரு கை, பார்வைதொட இயலாத திசையில் தலைமாட்டில் ஒரு கால். இவர்களெல்லாம வேறு வேறு உடல்கள். ஒன்றாய்ப் பிணமானவர்கள். இந்தக் கண்றாவிகளைப் பார்த்து வெம்மை கனலும் மூச்சுடன் அடுத்த சித்தரிப்புக்கு நகர்கிறீர்கள்; அங்கேயும் வரிசையாய் கொல்லப்பட்ட உயிர்கள்.அங்கொரு போராளி வீழ்ந்து கிடக்க, அவர் தலைக்கருகில் இரு செருப்புகள்; அவர் வீழ்ந்து விட்டாலும் இன்னொரு போராளிக்குள் அந்த வீரம் குடியேறும் என்பதை ‘இன்னொரு போராளியின் காலில் என் செருப்புக்கள்’ என்று ஓவியத்தின் கீழ் எழுதப்பட்ட வாசகம் மெய்ப்பிக்கிறது.

இத்தருணத்தில் நாம் போராடவில்லையென்றால் எதிரி துப்பாக்கியால் நம் உயிரைப் பறிப்பான்; நம் சந்ததியினரைப் பழி எடுப்பான். அதன் பின் நம் எலும்பினைக் குத்திக் காட்டி, இந்த எலும்புகள் அடிமையின் எலும்புகள் என்று ஏளனம் செய்வான் என்பதையும் அது நம் மூளையில் ஏற்றுகிறது.

கள முனையில் கொல்லப்பட்ட பெண் போராளிகளின் உடலை சிங்களச் சிப்பாய்கள் பாலியல் வன்முறை செய்த புகைப்படங்கள் வந்தன. செய்திகளும் காணொளிக் காட்சிகளும் வந்தன. சிங்களச் சிப்பாய்களே அதைப் படமெடுத்துக் கொண்டாடி யிருக்கிறார்கள். ஓவியம் அதைப் பதிவு செய்கிறது. உயிரற்ற உடலை - செத்த பிணத்தை காமவெறிகொண்டு நோக்கிய செயல்களை -  பெண்கள் மீது நிகழ்த்தப்பட்ட பாலியல் மீறல் என்பதாகக் கொள்வதா? விடுதலைப் புலிகள் என்பதால் வெறி கொண்டனர் என்பதா? அவர்கள் தமிழ்ப் பெண்கள் என்பதால் காமவெறியோடு பிணத்தை புணர்ந்தார்கள் என்பதா? என்ற கேள்விகளை ஓவியம் முன்வைக்கிறது.

அவலங்களை மட்டுமே பதிவு செய்வதாக இல்லை காட்சி. அங்கங்கே எதிர்ப்புக் குரலை பதிவு செய்த ஓவியங்கள் கடைசியில் மொத்தமாய் குரல் உயர்த்திய முஷ்டிகளும் அணிவகுப்புமாய் முடிகிறது. “காயம் சுமக்குமோ இனிவரும் காலம்.” என்று நம்பிக்கை துளிர்க்கச் செய்யும் ஓவியங்களாய் நிறைவு பெறுகிறது.

ஓவியங்கள் சொல்வது ஓராயிரம் என்றால், ஓவியங்களுக்காக வடிக்கப்பட்ட வாசகங்கள் பேசுவதோ பல ஆயிரம்! ஓவியம் எழுப்பும் அர்த்தங்களுக்குச் சமமாய் - சிலபொழுதுகளில் அதையும் தாண்டி  அவை பேசுகின்றன. ஒன்றை இழந்துதான் மற்றொனறைப் பெறமுடிகிறது என்பதை வெளிப்படுத்தும்

“இழப்பதற்கு முடிவெடுத்தோம் பெறுவதற்காக”

என்ற வாசகத்தின் சமத்காரம் பெரிது - ஓவியங்களுக்குப் பொருத்த மான வாசகங்களை கவிஞர் காசி ஆனந்தன், இன்குலாப், கவிபாஸ்கர் ஆகியோர் அறிவுக் கொடையாக அளித்திருக்கிறார்கள். ஓவியத்திற்கு அளிக்கும் பாராட்டுகள் இவர்களுக்கும் உரியவை.

- சூரியதீபன் 

- தமிழ்த் தேசியத் தமிழர் கண்ணோட்டம், செப்டம்பர் 2009  

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

பிரபலமான பதிவுகள்

ஜெயந்தன் - நினைக்கப்படும்

படம்
மதுரை வடக்கு மாசி வீதியில் பேரா.துளசிராமசாமியின் ‘அரூசா’ அச்சகத்தின் படியில் அவர் நின்று கொண்டிருந்தார். நிஜ நாடக இயக்கம் பேரா.மு.ராமசாமியின் ‘விழிகள்’ மாத இதழும் அச்சாகியதால் மு.ரா.வும் இருந்தார். மதுரையில் கோயில்களுக்கும் சாமி வலங்களுக்கும் குறைவில்லை. முன் மாலையை லேசாய் அசைத்துத் தள்ளியபடி இரவு பின்னால் மெதுவாக வந்தது. அது குளிர்காலமில்லை. கோடைகாலம். மதுரைக் கோடையில் இரவு அப்படித்தான் ஆடி அசைந்து வரும். ‘பெட்ரோமாக்ஸ்’ – விளக்கு வெளிச்சத்தில் வடக்கு மாசி வீதியில், கிழக்கிலிருந்து மேற்காக ‘அம்மன்’ சப்பரத்தில் வந்து கொண்டிருந்தாள். ஒவ்வொருவரது கைகளும் கன்னங்களும் இதற்காகவே இருப்பது போல் கூப்புவதும் கன்னத்தில் போடுவதுமாய் இருந்தார்கள். “எவ்வளவு பெரிய தேர். எத்தனை பெரிய கூட்டம். இவ்வளவு பெரிய தேரில் அம்மன் உரு மட்டும் கண்ணுக்குத் தெரியலே. இந்த மனுசப்பயல்களைப் பார்த்து பயந்து ஒரு மூலையில் ஒடுங்கி உக்காந்திட்டா போல” - அவர் பேசினார். கூட்டத்திலிருந்து அவர் பேச்சு விலகியதாய்க் காணப்பட்டது. எதுவொன்றையும் பொதுப்புத்திப் பார்வையிலல்லாமல் புதிய கோணமாய் வெளிப்படுத்தும் திறன் கொண்டி...
Read more »

படைப்பாளியும் படைப்பும்

படம்
பா.செயப்பிரகாசம் அவர்களின் கதைகளை மதிப்பிட்டு எழுதும் வாய்ப்பு இருபதாண்டுகளுக்கு முன்பு (2000'ல்) எனக்குக் கிடைத்தது. பல முக்கியமான எழுத்தாளர்களின் படைப்புலகங்கள் குறித்துக் கலைஞன் பதிப்பகம் ஒரு வரிசையை ஏற்பாடு செய்திருந்தது. அதன்படி நான் பா.செ படைப்புலகம் எழுதினேன் - களந்தை பீர் முகம்மது. கரிசல் காட்டுக்காரரான பா.செயப்பிரகாசம் தனது முதல் கதையை எழுத, மதுரை மண்ணே கை நீட்டி அழைத்துள்ளது. பள்ளிப் படிப்பில் மனதில் ஆழமாய்த் தைத்த சம்பவம் ஒன்றின் மூலம் ‘குற்றம்’ என்ற முதல் கதை 1971-ல் வெளியானது. ‘தாமரை’ தான் முதல் கதையின் மேடை. அன்று துவங்கிய இலக்கியப் பயணம் இடையிலே சிறிது தடைப்பட்டு நின்று, மீண்டும் பழைய பிரவாகமாகவே பெருகிவிட்டது. தாமரை, மனஓசை இதழ்களில் இவரின் அதிகமான கதைகள் வெளியாகி, பரபரப்பையும் விவாதங்களையும் உண்டாக்கியுள்ளன. பாமரர்களின் சார்பான (தொய்வுறாத) படைப்பாளியான பா.செயப்பிரகாசமோ தமிழ்நாடு அரசின் செய்தித் துறையில் மிகமிக உயர்ந்த பதவி வரை முன்னேறிச் சென்று தன் தகுதிகளை, ஆளுமையை நிருபித்துக் கொண்டவர். ஆனால் இலக்கிய உலகில் இவர் அறியப்பட்டதெல்லாம் நாளது வரை ஒரு படைப்பாளியாகத்...
Read more »

இலக்கியவாதி - எந்த அடையாளங்களுடன்‌?

தேர்‌தல்‌ முடிந்துவிட்டது, அனைத்தையும்‌ தீர்மானிக்கிற அரசியலை மக்கள்‌ தீர்மானித்து முடித்து விட்டார்கள்‌. பணம்‌, சாதி, பகட்டு என்ற பொங்குமாங்‌ கடல்கள்‌ பெருக்கெடுக்க, மக்கள்‌ மூழ்கி எடுத்து வந்தது முத்துக்களா, சிப்பியா என்பதை ஜனநாயகம்‌ நிரூபணம்‌ செய்யும்‌.  மழை பெய்து ஓடை, வாய்க்கால்‌, ஆறுகளில்‌ மண்டியும்‌ ககிழியுமாய் வரும்‌ புதுவெள்ளப்‌ பெருக்கின்‌ அழுக்கைச்‌ சாப்பிட மீன்கள்‌ எதிர்த்தேறிச்‌ சாடிவரும்‌. சாடி கூட்டம்‌ கூட்டமாய்‌ வலையில்‌ அகப்படுவது போல, அழுக்கைச்‌ சாப்பிட்டு அரசியலைத்‌ தூய்மைப்படுத்தி விட்டார்களா மக்கள்‌? காலம்‌ சொல்லும்‌. நடத்து முடிந்த தேர்தலில்‌ சாதி அணிவகுப்பு விசுவரூபம்‌ எடுத்திருந்தது. ஒரு தொகுதியில்‌ எந்தச்‌ சாதி அதிகம்‌ இருக்கிறதோ, அந்த சாதி வேட்பாளரை நிறுத்துவது என்பதுடன்‌ கூடுதலாக, சாதிக்‌ கட்சிகள்‌ என்ற வெளிப்படையான அடையாளங்களுடன்‌ அரசியல்‌ கட்சிகள்‌ ஒளிவு மறைவின்றி வாக்கு வேட்டை நடத்தின. தேர்தலில்‌ அந்தந்தச்‌ சமூகத்தினைச்‌ சேர்ந்தவர்கள்‌ கூட்டாக வாக்களித்துள்ளனர்‌. சமூகம்‌ என்ற வார்த்தை சாதியைக்‌ குறிப்பதாகக்‌ குறுகிவிட்டது. கழுதை தேய்ந்து கட்டெறும்பான க...
Read more »

ஒரு இந்திய மரணம்‌ - சில படிப்பினைகள்

படம்
ஓரிரு ஆண்டுகளுக்குள்‌ முன்னும்‌ பின்னுமாய்‌ பல கொடிய நிகழ்வுகள்‌ அரங்கேறிவிட்டன. 'ராகிங்‌' கொடுமைக்குத் தப்ப முடியாமல்‌ போன அண்ணாமலைப்‌ பல்கலைக்‌கழக மாணவர் நாவரசு. பருந்துகளின்‌ கொடூர நகங்களுக்குப்‌ பிடிபடாமல்‌ தப்பியோடிய கோழிக்குஞ்சு போல்‌ மாணவி சரிகா. கணவன்‌ கைப்பிடித்தும்‌ கருக்கப்பட்ட மலர் பாண்டிச்சேரி பார்வதி ஷா. வாழ்க்கை - இவர்களுக்கு முடிந்து விட்டது - மீள முடியாத இவர்களின்‌ வாழ்வு முடிவை மரணம்‌ என்று சொல்வதை விட 'வன்கொலை' என்று சொல்வதே பொருத்தம்‌. பார்வதி ஷாவின்‌ கொலை பாண்டிச்சேரியை மட்டுமல்ல; மாணவர்கள்‌ நாவரசு, சரிகா கொலை போலவே தமிழ்கூறும்‌ நல்லுலகை உலுக்கி எடுத்திருக்கிறது. பார்வதி ஷா கொலை அம்பலப்படுத்துதலில்‌, ஊடகங்கள்‌, மக்கள்‌ உரிமை அமைப்புகள்‌, சமூக இயக்கங்கள்‌ முழு ஈடுபாட்டுடன் பணியாற்றியிருக்கின்றன. பி.யூ.சி.எல்‌ உறுப்பினர்கள்‌ மற்றும்‌ சமூக அக்கறை கொண்டவர்கள்‌ சாலை மறியலைத்‌ தொடங்குகிறார்கள்‌. பொதுமக்களின்‌ விழிப்புணர்வும்‌ சமூக அக்கறையும்‌ ஏதோ ஒரு புள்ளியில்‌ சமூக நடவடிக்கையாக மாறக்‌ காத்திருக்கின்றன. அது தொடங்கி வைக்கப்படுகிறது. குற்றவாளியான கமல்‌ ஷா ...
Read more »

பா.செயப்பிரகாசம் பொங்கல் வாழ்த்துரை - நியூஸிலாந்து ரேடியோ

படம்
நியூஸிலாந்து சங்கநாதம் தமிழ் ரேடியோ - 18 ஜனவரி 2013 பொங்கல் வாழ்த்து உரை மற்றும் தமிழ் மொழி, தமிழர் கலாச்சாரம்,  பொங்கல் கொண்டாட்டத்தின் பின்னணி பற்றி எழுத்தாளர் பா.செயப்பிரகாசம். வணக்கம். முதலில் நியூஸிலாந்து வாழ் தமிழர்களுக்கு எனது பொங்கல் வாழ்த்துக்கள். குறிப்பாய் தமிழ் கலை இலக்கிய வட்டத்தின் சங்கநாதம் வானொலி மூலமாக நாளை நடக்கவிருக்கும் பொங்கல் நிகழ்வுக்கு எனது வாழ்த்துக்கள். தமிழகத்தில் வாழும் ஒரு எழுத்தாளன் நான். எழுத்தாளன் என்பவன் முந்திய காலத்து ஞானிகள் போல சமூகத்தின் மனசாட்சியாக இயங்க வேண்டும் என்று கென்ய எழுத்தாளர் கூகி வா தியாங்கோ கூறுவார். தமிழ் சமூகத்தின் மனசாட்சியாய், தமிழகத்தின் மனச்சாட்சியாய் நான் உங்களுடன் இந்த பொங்கல் விழாவினை பகிர்ந்து கொள்ள விழைக்கிறேன். எந்த நாளில், எந்த சூழலில் நீங்கள் இந்த பொங்கல் திருநாளை எடுக்கிறீர்கள் என்பது மிக முக்கியமானது. நாம் ஒன்றும் இல்லை நமக்கென்று ஒன்றுமில்லை. ஏதிலிகளாய் உலக வீதிக்கு நடத்தப்பட்டுள்ளோம் நாம் என்றொரு நிலை இன்று இருக்கிறது. நமக்கென்று ஒரு காலம் இருந்தது. அது ஒரு காலம். அதுதான் பொங்கல் திருநாள், உழவர் திருநாள், அறு...
Read more »